М. Мақатаев “Аққулар ұйықтағанда” поэмасын талдау (2-сағаты)

Әр ақынның өлең-өнер болмысында бір қасиеті өзгелерінен басымырақ болады. Мысалы: Абайда – ой, Мағжанда – махаббат, Қасымда – от, Мұқағалида – тазалық (қасиет деген ұғым) басымырақ болады.

Білімланд сайтының ресурсын пайдалану
https://bilimland.kz/kk/courses/audiochrestomathy/8-synyp/poehziya/lesson/1-m-maqataev-aqqular-ui-yqtahanda.

Иә, табиғат ананың бір бөлшегі болған Мұқағали былай дейді.
  Табиғат
  Жанымды алсаң,
  Алшы менің,
  Бір түйір жерге түскен, тамшың едім.
  Мұқағали жоғалса қайтер дейсің.
  Артымда қалсын жерім,
  Қалсын елім.
Мұқағали барлық өлеңін бойындағы сезімнің ағынымен тасқындата жазды. Бүгін біз сөз еткелі отырған шығарма “Аққулар ұйықтағанда» – ғажап поэма. Бір түнде, бір деммен, табиғат пен ақын сезімінің үндесуінен туған дүние.
Осы поэма жөнінде Тұманбай Молдағалиев ағаларың былай дейді (үнтаспадан ақынның естелігі оқылады).
Cендерге де, маған да бұл поэма мұң тарту етеді. Бірақ бір бастап оқығаннан кейін тастай алмай соңына дейін бір-ақ оқисың. Бейне бір басқа күй кешесің. Көкірегіңде ән ұялап, жырмен тербелесің. Көз алдыңа Жетімкөлдің ерке аққуы, баласы үшін дүниенің тыныштығын, кереметін бұзып, қасиетке оқ атқан ана бейнесі, ең соңында екі бірдей асылынан қасиетінен айырылған сорлы, зарлы анна елестеп, сен де аһ ұрасың.
А.Үлкенбаева «Аққу» күйін тыңдау, слайд көрсетіледі).

1-тапсырма. Сәйкестендіру.

2-тапсырма. Поэманың көркемдік ерекшелігіне талдау жасау.

(Теңеу – Жаңбырдың тамшысындай.
Эпитет – Қатыгез, сұрқай ой, сұм жүрек, ақша бұлт.
Тұрақты тіркес – Ошақ қасы, от басы.
Кейіптеу – Мөлдіреген «Жетімкөл» көкке қарап.
Мөлтілдеген көз жасын тыя алмай тұр.
Метафора – Ақ төсек – аппақ айдын, аққу – бала, өмір – дария).

3-тапсырма. Мәтінмен жұмыс.

Жалпы, қазақ халқы ырым, наным-сенімге сенетін халық. Сол себепті қазақ аққуды киелі санайды. Аққуды ежелден қастерлеп, бақыттың бастамасы, жақсылықтың жаршысы, пәктіктің, сұлулықтың белгісі деп ұғады әрі оған ешқашан оқ атпаған. Аққу турасында ел аузында аңыз-әңгімелер көп, тіпті ақын-жазушыларымыз, әнші-сазгерлеріміз де қарап қалмаған. Мәселен, С. Сейфуллиннің «Аққудың айырылуы», Қорқыт баба, Ықылас Дүкенұлының, Н.Тілендиевтің «Аққу» күйлері, Б.Аюхановтың «Аққу биі» – халқымыздың аққуға деген сүйіспеншілігі мен құрметінің дәлелі. Мына бір аңызға сүйенсек: «Ертеде бір адам аққудың киелі екенін білмей оқ атады. Сонда аққудың сыңары өз қосағынсыз өмір сүре алмайтынын дәлелдеп, өзінің басын тасқа ұрып, өзін-өзі өлтіреді. Ал оқ атқан адам арада қанша жыл өтсе де, отбасын құра алмай, еш перзентсіз дүниеден жалғыз өтіпті» дейді. «Аққу – құстың төресі, жалғыз жатып оттамас» деген нақыл сөзден аққу сыңарынсыз өмір сүре алмайтынын көреміз. Аққуды тек қазақ халқы емес, басқа халықтар да дәріптеген. Мысалы: П.И. Чайковскийдің «Аққу көлі» атты шығармасы, сол сияқты Шекспирдің «Венеция көпесі» атты пьесасында аққу сұңқылдап ән салады. Тіпті аспан әлеміндегі шоқжұлдыздардың бірі «Аққу жұлдызы» деп аталады. Өзіміздің салт-дәстүрімізде «Аққу мойын» деп аталатын өрнек те бар. Аққуды атқан адам жамандыққа ұшырайды, өлген аққу жалғаспаған ұрпақты білдіреді.
Ал, ананың балаға деген махаббаты бәрінен де күштірек. Бұл жырда пақыр ана өз баласы үшін қасиетке оқ атады. Ананы бұған итермелеген – баласына деген асыл махаббаты. Тәуіптің сөзіне сенген ана, ақыр соңында, перзентінен де айырылып, есі ауып кетеді. Енді, балалар, жырдағы ана әрекетінің дұрыс-бұрыстығын талқыға салмақпыз.
Ана неге аққуды атпақ болды? Бұл шешімге келу анаға оңайға түсті ме?

4-тапсырма. Пікірсайыс.
Ана әрекеті дұрыс па?
а) Иә
б) Жоқ

5-тапсырма. Ой толғау.
Шығармашылық жұмыс.
А) “Аққу –киелі құс”.
Ә) “Кейіпкерге хат”